Peter Van Lier bespreekt op deReactor (05/2019) Alkema’s poëtica vanuit verschillende invalshoeken: poëzie- en maatschappijkritiek, queer theory, zwarte romantiek, metamodernisme en Gaga-feminisme…
Alfred Schaffer in De Groene Amsterdammer (03/2019): “(E)en gedurfd statement dat me aan het denken zet over wat poëzie is, en wat haar begrenzingen zijn.”
Hans Puper op Meander Magazine (02/2019): “Obelisque is geen alle menselijke hoop uitdovende glossy in de overvolle wachtkamer van een geneesheer. Alkema zet alle middelen in om de verwarring, aantrekkingskracht en complexiteit van het leven als millennial te beschrijven.”
Hap ax / le go me non / Veva Leye
Laurent De Maertelaer op Mappalibri (03/2019): “het is een heerlijke brok ruwe poëzie, een cryptisch tekstlandschap dat grossiert in speelse geheimenis, een inventief en vernuftig arcanum dat zich pas voluit openbaart na veelvuldige, van puzzelplezier overlopende lezingen.”
Kamiel Choi op Meander (04/2019): “Het lijkt me dat de bundel de stilzwijgende beperking van een taalgebied wil doorbreken. Het risico dat de auteur neemt, namelijk niet goed begrepen worden, is voor deze poëzie juist wenselijk, zolang het effect de interactie tussen de lezer en de tekst aanwakkert.”