Herman Simissen in Streven, oktober 2011:
Lucas Hüsgen schuwt verbanden met de actualiteit geenszins: zijn zoektocht voert hem langs verschillende plaatsen in Duitsland waar hij een groeiende invloed van rechts-extremistische opvattingen signaleert. Dit brengt hem dan weer bij de opkomst en invloed van populisme en rechts-extremisme in verschillende Europese landen, Nederland daarbij inbegrepen. In dit verband wijst hij op de inhoudelijke verwantschap tussen de PVV in Nederland en verschillende rechts-extremistische, en zelfs neonazistische bewegingen in met name Duitsland en Denemarken. Aan de hand van citaten laat hij zien dat sommige passages in het partijprogramma van de PVV vrijwel identiek zijn aan schotschriften van dergelijke bewegingen, ook al wordt vanuit de PVV altijd bezworen dat zij zich verre wil houden van het rechts-extremisme. Deze niet mis te verstane analyses geven een dubbele lading aan de op het eerste gezicht eenduidige titel van het boek. (…) Nazi te Venlo is een boeiend, met grote betrokkenheid geschreven boek over een niet opgeloste vraag – bij vlagen is het zelfs fascinerend, ook wanneer sommige uitweidingen al te ver weg voeren van het onderzoek dat de rode draad ervan vormt.
Erik de Smedt in De Leeswolf, november 2011:
De speurtocht van Hüsgen is er vooral een naar de keerzijde van de ‘heile Welt’, de vlot functionerende wereld die ons wordt voorgespiegeld. Mensen laten zich muilkorven omwille van de veiligheid, plegen roofbouw op de aarde, trekken geen lessen uit het verleden en proberen een politiek te legitimeren die gebaseerd is op uitsluiting en uitbuiting. Zo geformuleerd, lijkt het pamflettistisch, maar dat is het boek juist niet. Voortdurend zoomt Hüsgen in op het concrete detail, de feitelijke informatie, de historische achtergrond. Zijn bronvermeldingen en bibliografie doen denken aan die van een goed geïnformeerd journalist of historicus. Zijn belezenheid en interesse kennen nauwelijks grenzen.