‘De zwarte tornado’
Bart Vervaeck over Koprot van Harry Vaandrager
deReactor.org, 10-06-2013
“‘En laten we wel zijn, dood maken is het betere maken.’ Dat staat in het eerste van de vijf verhalen uit Koprot, de nieuwe Harry Vaandrager. Aan het woord is de moker, ‘ook wel vuist genaamd, die fataal neerkwam op de schedel van een zekere Marc’. Marc was de verteller van Vaandragers roman Aan barrels (2010). Daarin spraken, vloekten en bralden acht stemmen rond een centrale figuur, de dood geboren baby Andreas. Virtuoos spreken over dood en doden, dat is Vaandragers versie van het betere maken: alles wat hij maakt staat in het teken van nee en niets, hij schept vernieling. Vol energie omarmt hij de leegte. Geen stille klager is hij, geen futloze neerslachtige, maar een zwarte tornado, die ‘woestboos’ de vernietiging omarmt en bestrijdt. Dat bleek ook al uit de poëziebundel Wat telt is van niets gemaakt (2010). Poëziebundel, roman en verhalenbundel vormen één kluwen, een gebalde vuist die de lezer hard treft, niet alleen in het gezicht, maar ook op andere lichaamsplekken die in de teksten van Vaandrager gul aan bod komen. Wie vindt dat literatuur niet moet aaien en behagen, niet moet herhalen wat we al weten, die is bij Vaandrager aan het juiste adres.”
“In alle verhalen wordt de vraag gesteld: hoe kun je met verzinsels de realiteit vatten? Hoe kun je met iets creatiefs als een verhaal de vernietiging vatten die inherent is aan al wat is? Hoe kun je de waarheid liegen?”
“Het is heerlijk in het oog van deze storm te staan en te genieten van de horror, de baldadige en scabreuze beelden, de levenskrachtige poëzie van de al te prozaïsche ondergang, en de stroom cynische oneliners zoals ‘Denken is zuchten met wind tegen’…”
> Lees hier de hele bespreking.