Extra informatie
Harry Vaandrager geeft in deze vlijmscherp gebalde roman met mokerende en tegelijk vloeiende zinnen vorm aan de paradox van de ik-figuur: enerzijds bestaat deze uit verschillende ikken die allemaal afzonderlijk gehoord willen worden, anderzijds wil hij één worden, opgaan in al wat bestaat en vloeit. Tussen breuk en versmelting twijfelt zijn hele zelfonderzoek, dat een hellevaart wordt. Aan de ene kant wil hij het nu scheiden van het toen, aan de andere kant wil hij dat verleden voortdurend opnieuw beleven.
‘Harry Vaandrager vormt een avant-garde in z’n eentje.’ Vic van de Reijt
RECENSIE
- ‘Sta mij een intermezzo toe’, Hans Puper op meandermagazine (september 2018)
Omtrent het eerder verschenen Maskerade (het balanseer, 2016):
‘Een groots boek. De thematiek is van alle tijden, maar lijkt nieuw door de bijzondere vorm. De grote kracht van Vaandrager ligt echter in zijn weergaloos goede stijl.’ Meander Magazine
‘Maskerade is een meesterlijke oefening in het verhullen en onthullen van de dood die – om het einde van een vitalistisch epos te perverteren – ‘ons allen boeien blijft in dit aardse leven’.’ deReactor