Extra informatie
In essays die zowel apart als in samenhang te lezen zijn, reconstrueert Marc Kregting waarover de Lage Landen zich tussen 2008 en 2016 druk hebben gemaakt. Hij onderzoekt ook hoe media en het uitgeefbedrijf daarin meespeelden. Het begrip ‘vrije meningsuiting’ blijkt even dynamisch als ‘censuur’, die steevast door de tegenpartij wordt uitgeoefend.
De opinie-industrie heeft filialen in kranten, weekbladen, sites, blogs en sociale media. Nergens is geen oordeel vellen een optie. Toch passeren zelfs de laaiendste meningsverschillen zelden het stadium van de binnenbrand. Worden daarom feiten bijna meteen vertekend?
Met een hartstochtelijk geduld wikkelt Kregting per debat de draad af en hij pleegt vivisectie op onbelicht nieuwsmateriaal. Voor de raadselachtige tijdgeest verkiest hij citaat boven parafrase. Zo toont De ware marsrichting het schandaal van het georganiseerde misverstand.
Marc Kregting (1965) groeide op in Nederland en woont al jaren in België. Op zijn naam staan dertien titels in elk denkbaar genre, van prozagedicht (Dood vogeltje) over pamflet (Zij zijn niet van Jeremia) en naslagwerk (Koffie) naar partituur (Onze Nietzsche). Elk van die boeken draait op eigen wijze stationair tussen geweld, taal en politiek.
‘Als je echt pech hebt, gaat Marc Kregting alles uitleggen. Marc Kregting is een dreuzel. Rebel als het hem uitkomt, lid van jury’s en programmeur bij festivals als het moet. Een getemde rebel.’ (De Contrabas)
‘Dat Kregting Multatuli niet in stijl kan evenaren, nu ja, dat lukt ook maar zeer weinigen.’ (Atte Jongstra)
‘Het kan natuurlijk ook gewoon zijn dat hij niet meer zo goed kan lezen als vroeger. Die dingen komen voor, heb ik mij door een bevriende neuroloog laten vertellen.’ (Willem van Zadelhoff)
- Debat in Passa Porta op donderdag 11 januari 2018 > lees meer
- “Marc Kregting heeft, door man en paard te noemen, in de hoop de achterliggende systemen bloot te leggen, van ‘De ware marsrichting’ een intellectuele pageturner gemaakt.” > Daniël Rovers in Ons Erfdeel (2018/2)