De gedichten 2003-2019 / Willy Roggeman
Veertig jaren woestijnruis
Het haar der dagen tegen de draad in
kammen vergt muziek met krepijzer in
de keel. Ook deze zang zit vol verkeerd
verlangen naar huilkrassen buiten balk.
Onder de laag kremserwit verschuilt zich
canvassleet. Als stemschaduw op haar borst.
Is middenpijn geloofwaardiger dan de
heupkramp waarin de droom tot vrouw wordt?
Ach, wie dacht de veertig jaren woestijn
tot eenheid te schuiven in het telraam?