Counterforces

‘Ze is alleen
ze slikt alles in

koude nachten zonder sterren

het maandelijkse bloeden, bloeden, bloeden
tot ze leeg is

ze slikt alles in, de betonnen muren
giftige pixels, dode avatars

eenzame nachten in blauw licht
het centrum van de dag, bloedrood en shiny
het glinstert en je kan het aanraken

ze slikt kopieën van kopieën van dromen

littekens van een zweep
die door de eeuwen stromen

ze slikt tot ze niet meer kan, niet meer kan, niet meer kan
haar brein uiteenspat, versplintert…’